کودک هیجانی من

سلام و خسته نباشید
من دختری دو سال و ده ماهه دارم که واقعا شیطونه نمی دونم چه تعبیری مناسب رفتارش هست بنابراین توضیح مثال میدم.
از وقتی که نوزاد یکی دو ماهه بود به خاطر دلدرد مرتب گربه می کرد و از حرکات دست و پاهاش مشخص بود که دست و پای قوی ایی داره. از وقتی دستش شروع به حرکت کرد تا که نزدیکش می شدم یا شیر میخورد به موهای من چنگ میزد و اینقدر سفت می گرفت که باید انگشت هاش رو یکی یکی باز می کردم
کم کم بزرک شد و گریه ها و نق زدن هاش ادامه داشت. تمام مدت من با گریه ها مقاومت می کردم و کاری می کردم که روانشناس ها می گن. اهمیت به گریه هاش نمی دادم تا اینکه فکر نکنه با گریه می تونه کاری از پیش ببره ولی بی فایده. کلا بچه یک دنده ایی هست و حرفش باید به کرسی بشینه منم بعضی وقتها صبوری میکنم بعضی وقتا عصبانی میشم و داد می زنم.
اگر بچه ایی به وسیله ایی دست بزنه که مال ااونه جیغ و داد و گریه می خوادش و عموما بچه ها کوتاه می یان یا می ترسن! و واقعا کاری می کنه که همه اطرافیان دست پاچه بشن. اینقدر رو حرفش تاکید و تکرار می کنه که همه رو خسته می کنه. مثلا یه بچه ایی دستمال کاغذی برداشته بود اینقدر گریه کرد و می گفت من همون دستمال رو میخوام که دست اون بچه اس. اینقدر باید باهاش حرف بزنم که بپذیره (البته اگر فرصت حرف زدن بده واقعا می پذیره!)
از طرفی خیلی زیاد هیجانی هست و کارهای هیجانی می کنه مثلا از جاهایی که نباید می ره بالا ، میره قلقلی کنه قلقلک کردنش تند و خشنه. یا از ذوقش یه چیزی پرت می کنه یا حمله می کنه یا بچه ایی را از سر هیجان به سفتی بغل می کنه! خلاصه کارهاش اصلا یچه گونه و دخترونه و آروم نیست.
خیلی تحرک داره خییلی خیلی راه میره اصلا حاضر نیست جایی که میریم بغل باشه خودش راه میره. به سختی به خواب میره . تقریبا تمام ساعت هایی که ما بیداریم بیداره و در حال شیطونی.
کلا بچه ایی با تعاملات سخته در بسیاری از مراحل نمی دونم چطوری باید برخورد کنم.میشه بگید آیا نشانه های خطرناکی داره که باید درمان بشه؟ یا همه از سرسن و گذراست؟