علی رغم اینکه ما نمی خواهیم به فرزندانمان عمداً آسیبی بزنیم ولی در جدالهای لفظی با همسرمان بدترین آسیب ها را به فرزندانمان میزنیم . روح و جسم بچه ها زیر بار آوار این جنگهای خانگی لِه میشود. تخریب از جایی شروع میشود که بچه ها مرتب از خودشان سوال میکنند (واقعاً پدر ومادرم یکدیگر را دوست ندارند؟نکنه وجود من باعث این اختلاف است و…)واز جایی مخرب تر میشود که پدر ومادر شروع به تهدید یکدیگر می کنند(صدات رو بِبُر وگرنه خفه ات میکنم،همین فردا میبرم طلاقت میدم،آخرش از دست تو خودم رو میکشم و…). توجه کنید که بچه های کوچک نمی توانند تشخیص دهند که این نوع صحبت کردن شما از سر خشم وناراحتی است آنها به راستی باور میکنند که قصد کشتن یا ترک یکدیگر را دارید و از آن جایی که معمولا بیشتر تهدید ها مادر را نشانه میگیرد و مادر اولین منبع آسایش و نوازش کودک است، پس در واقع امنیت او در حال تهدید شدن است این باعث احساس نا امنی و نگرانی بسیار شدید در ذهن و روح کوچکش میشود که در تمام سالهای عمر، زندگیش را تحت تأثیر قرار میدهد. بچه ها معنی صفاتی را که شما با خشم و کینه به یکدیگر نسبت میدهید نمی دانند آنها این صفات را باور میکنند و همین باعث ترس و نگرانیشان از یکی از والدین میشود ـ ⭕️اما بدترین کاری که ما میکنیم این است که در مقابل چشمان وحشت زده کودکمان دعوا میکنیم ولی در خلوتی دو نفره آشتی میکنیم ـ لطفاً بعد از اینکه آشتی کردید به فرزندانتان هم نشان دهید که یکدیگر را همچنان دوست دارید و در کنار هم زندگی میکنید این باعث میشود کمی از نگرانی و اضطرابشان کاسته شود.