مشاوره و تربیت کودک یک ساله

شروع موضوع توسط م روانشناس ‏25/1/17 در انجمن کودک 1 ساله

  1. #1 م روانشناس, ‏25/1/17
    آخرین ویرایش توسط یکی از مدیران: ‏6/9/18
    چه چیزی در جهان دلچسب تر از مشاهده کودک خود و بزرگ شدن اوست؟!! یک سال اول لذت بخش ترین دوران مادر بودن می باشد...
    تماشای رشد و پرورش کودک و نیز دیدن اینکه شخصیت کودک در حال پدیدار شدن است بسیار دلچسب است و این که شما بخواهید در این روند به او کمک کنید بسیار طبیعی است. ولی آیا می دانید کودک اکنون باید قادر به انجام چه کارهایی باشد و شما چگونه می توانید به او کمک کنید؟

    مطمئنا، تماشای فرزند کوچکتان که استفاده ی بیشتر از دستان و انگشتانش را کشف می کند در حالی که چند ماه پیش از آن تنها برای ضربه زدن استفاده می کرد هیجان انگیز است. شما می توانید آنها را مشاهده کنید که هر چیزی را می گیرند و در دهان خود می گذارند، شما روند رشد او را به صورت خزیدن بر روی زمین و چهار دست و پا حرکت کردن را می بینید و پس از آن راه رفتن.
    این دوران در عین زیبا بودن دوره های رشدی حساس و نقاط عطف مهمی را در بر دارد. ما در این بخش اماده پاسخ گویی به سوال های شما در زمینه رشد کودک خود از نوزادی تا یک سالگی هستیم...
    منبع: کودک و نوجوان
     
  2. سلام.من یه پسر دارم که ۱۶شهریور ۲ساله میشه‌.به تازگی خودش لباساش رو در میاره و میخواد یه چیز دیگه تنش کنه.حتی هرلباسی نشونش میدم تا خودش نخواد تن نمیکنه..اگه مثلا من بخوام شلواری که دوس داشته پا کرده رو دربیارم مثلا کثیفه و... اجازه نمیده.داد میزنه و گریه میکنه.من با لباس دراوردن و پسایل مربوطش مشکل دارم..و یه مشکل دیگه که داره این که عصبانی و ناراحت میشه پرت میکنه هرچیزی رو چه دم دست باشه چه نباشه. چکار کنم این الاق و کاراش رو.
    لطفا
    کمکم‌کنید.ممنونم
     
  3. سلام به شما دوست عزیز
    خب زمانی که از کودکان دوساله صحبت میکنیم این موضوع نیز در ذهنمان باید وجود داشته باشد که این سن شروع تجربه استقلال می باشد و از اینکه مامان می تواند کودک می خواهد برسد به اینکه من هم می توانم و لباس عوض کردن و اجازه گرفتن از او برای عوض کردن لباسش و یا حق انتخاب دادن به او در خرید و یا لباس پوشیدن اولین تلاش های کودک و والدین برای پاسخ و گذر از این سن می باشد .
    در این سن بهتر است که به او اجازه بدهید یک سری کارها را که خطرناک نیست خودش انجام بدهد چون لباس عوض کردن، غذا خوردن، انتخاب کردن یک سری مسائل و... دقت کنید که استقلال کودک در مسیر رشد او قرار دارد پس بهتر است به این تلاش برای استقلال احترام بگذاریم و این اصلا جای نگرانی وجود ندارد .
    مثلا اگر لباسش را در نمی اورد به او بگوید دوس داری خودت لباساتو بریزی لباسشویی تا تمیز بشن و بعد او را تشویق به اوردن لباس هایش کنید .
    پرت کردن، داد زدن، گریه کردن همه در جهت تلاش کودک برای دیدن شدن توسط شما و یا هر فدر مهم دیگر زندگیش می باشد. آیا تو مرا میبینی اگر آراه خب قبل از جیغ و گریه بهتر است به کودک پاسخ داد و اگر نه کودک از این طریق سعی می کند با شما ارتباط بگیرد و توجه شما را جلب کند.
    سعی کنید که زمان هایی که رفتار بهتری دارد توجه مثبت نشان بدهید از تنبیه خوداری کنید و با بازی و کتاب به او بیان احساسات را یاد بدهید هرچند در این مسیر الگوی رفتاری شما و همسرتان از اهمیت زیادی برخودار می باشد.