ترسِ از دست دادن، آدمها را لال میکند! ترسِ از دست دادن، آدمها را ضعیف، توسری خور و بی اهمیت جلوه می دهد! آدمهای ضعیف، زودتر و بیشتر از دست میدهند... دلخوری هایتان را بگویید، خواسته هایتان را بگویید، و شنونده منطقیِ حرفهای طرفِ مقابلتان باشید... طرفِ مقابلتان در تمامِ موارد، آگاه به نیازهای شما نیست. اگر برایش مهم باشید، پس خواسته های شما هم به همان میزان برایش با اهمیت است... شما بی توقع نیستید، فقط شجاعتِ گفتن ندارید... تلنبار شدنِ حرفها ، شما را تبدیل به یک آدمِ عصبی با عقده های بسیار میکند... به مرور با برآورده نشدنِ خواستههای مَگوتان، سرد و سردتر میشوید و رابطه ای که آنقدر برایتان عزیز است، اینگونه از دست میرود... حرف بزنید و بدانید تنها کسی که می تواند از شما دفاع کند ، #خودتان هستید...
وقتی دعوای بچه ها به تنهایی و توسط خود آنها قابل حل کردن نیست: یک جلسه مشورتی خانوادگی تشکیل دهید. صحبت بچه ها را برای خودشان بازگو کنید و نکات اصلی صحبت آنها را بنویسید. سپس هر وضعیت را برای آنها بخوانید و از آنها بخواهید تا راه حلی برای آن پیدا کنند. در خصوص نظرات و راه حلها با یکدیگر بحث کنید. اگر مشکل برطرف نشد . و بچه ها همچنان ناراحت هستند، نیم ساعت به آنها وقت استراحت بدهید سپس مجدد امتحان کنید.