بهانه گیری برای ماندن در منزل اقوام

شروع موضوع توسط Avinaaaaa95 ‏19/6/21 در انجمن نافرمانی و لجبازی

  1. وقت بخیر من خواهر ۵ ساله دارم که به شدت برای ماندن در خانه اقوام اصرار میکنه یعنی اینکه بعد از تموم شدن مهمونی به اصرار و اجبار باما بر میگرده. هر چقدرم سعی میکنیم پافشاری کنیم فقط جیغ میزنه و گریه میکنه مجبور میشیم با زور و دعوا و گریه از اون مهمونی بریم بیرون. یعنی اصرار میکنه که مثلا شب اونجا بمونه یا بمونه خونه اون آدما. چند باری هم ما تسلیم شدیم چون واقعاً جیغ میزنه به هر حال توی شرایطی همسایه ها هستند اطرافیان هستند و ما کوتاه آمدیم اما الان می خواهیم با این مسئله مقابله کنیم ازتون کمک می خوام و اینکه آوینا توی خونه اسباب بازی یا امکانات لازم را هم داره حتی با وجود اینکه ما کلاً سه تا بچه هستیم برادرم با اینکه از اون بزرگتره سعی میکنه باهاش بازی کنه و هرعصر آوینا پارک میره کلاس های مختلف میره باز هم بهونه بچه هایی رو میگیره که حتی از خودش امکانات کمتری دارند یا اصلا بهش توجه نمی کنند و جالب اینه دیگه در مسائل مختلف خیلی حرف های پخته و سنجیده میزنه و اعتماد به نفسم داره چه در مهد که مربیش گفته و حتی تو جامعه. اما در مورد برگشتن با خانواده خودش و بهونه گیری واقعاً رفتارش اذیت کننده است.
    خودم ۱۹ سالمه و اصلاااا حرفمو گوش نمیده و برادرم ۱۶ سالشه.مادرمون ۳۸ ساله.
    خیلی ممنون میشوم راهنمایی کنید.
     
  2. سلام به شما دوست عزیز
    قابل درک هست که این شرایط برای همه شما با مشکل ممکن است همراه شود اما بهتر است دقت کنید که داریم در مورد یک کودک 5 ساله صحبت می کنیم اینکه او چقدر امکانات دارد برایش از اهمیت زیادی برخودار نیست و هنوز در ذهن او این موارد معنایی ندارد که ممکن است یک ماشین مثلا قیمت دو برابر یک عروسک دیگر را داشته باشد او دوست دارد همه چیز را داشته باشد در کنار اینکه ما در احترام به احساسات و نیازهای او قرار نیست که همه چیز را برایش محیا کنیم اما نیاز است متناسب با سنش با او برخورد کنیم و بخاطر خواسته ها و تمایلات او را سرزنش نکینم و در این موارد بیان کنیم که در سری بعدی که خواست اسباب بازی بخرد می تواند در مورد خرید این عروسک و یا چیز دیگری تصمیم گیری کند اما در زمان فعلی امکان داشتن این عروسک نیست چون متعلق به مثلا مریم هست و ما نمی تونیم بدون اجازه به او دست بزنیم .
    اما در مورد تمایل به ماندن در منزل دیگران این همه با موضوع بالا بی ارتباط نیست چون کودک در آنجا احساسات خودشایندی را تجربه کرده است که تمایل دارد انها را در دسترس و تجربه مجدد خود قرار بدهد در این مسیر به شرایط سنی او و علایق و مسیر رفتاریش توجه کنید کودکان پنج ساله در مشارکت در کارها فوق العاده است. آنها مهارت های زبانی محکمی دارند و دوست دارند ایده ها و داستان های خود را به اشتراک بگذارند. آنها حل کننده مشکلات خلاق هستند و مشتاقانه می توانند چیزهای "چگونه" و "چرا" را درک کنند. مهارتهای خواندن، نوشتن و ریاضی آنها در حال رشد است و مهارتهای اجتماعی و عاطفی آنها نیز افزایش می یابد.
    در این مسیر نیاز است که به جای سرزنش و یا باج دادن از بیان کلمات استفاده کنید و در این مسیر بهتر است که این ارتباط گیری را در اول بر عهده خود مادر قرار بدهید تا به او بیان کند که می داند که او دوست دارد بیشتر با همبازی هایش باشد اما فعلا آنها باید به خانه خودتان بروند و هرچند که این را درک می کند که این برای او ناراحت کننده و حتی عصبانی کننده هست اما می توانید باهم بازهم پیش آنها بیاید تا او بتواند با دوستانش بازی کند .
    بیان احساسات و تشویق به بیان احساسات و شناخت انها به کمک بازی ، نقاشی شکل های صورت ، قصه گویی و کمک به شخصیت ها برای رفع مشکلاتی که مشابه خودش می باشد به او کمک می کند تا شرایط را بهتر درک کند .
    اما در هرصورت بهتر است که در کنار صحبت با او اگر شرایط ماندن نیست و از قبل تصمیمی ندارید این کار را انجام ندهید و بدون سرزنش و تنبیه او مسیر خودتان را بروید .