همه اسم اوتیسم را زیاد شنیده ایم، اما اسم علمی و رسمی آن اختلالات طیف اوتیسم هست. چرا؟ زیرا روان نشاسان اوتیسم را در گروهی از مشکلات در نظر می گیرند که یک کودک می تواند داشته باشد، شامل سندروم آسپرگر و ....این مشکلات زمانی اتفاق می افتند که مغز به صورت متفاوتی رشد می کند و با ادراک جهان اطرا ف و ارتباط با دیگران مشکل دارد. مغز ما همه روزه انچه را می بینیم، بو می کنیم، می شنویم، می چشیم، لمس می کنیم و تجربه می کنیم را تفسیر می کند. اما زمانی که مغز فردی با تفسیر این چیزها مشکل دارد صحبت کردن، گوش دادن، فهم، بازی و یادگیری با مشکل مواجه می شوند. معادل فارسی که برای اصطلاح اوتیسم در نظر گرفته شده است در خود ماندگی می باشد، اصطلاحی که در متون فارسی به چشم می خورد و بسیار با علائم این اختلال متناسب است. منبع: کودک و نوجوان